'Waarneming is iets heel bijzonders.

We denken dat de wereld om ons heen voor iedereen gelijk is - dat we één werkelijkheid hebben. maar dat is niet zo. We hebben eigen zintuigen, een eigen brein. We nemen iets persoonlijks waar. Elke waarneming is uniek. '

 

van Iris Sommer, hoogleraar UMC Groningen

 

                                                                                                                                            

       Zie je een oude vrouw of een jonge dame?

Bij een jong kind is datgene wat het ziet, wat het waarneemt, wat het proeft en verteert een aanleiding tot verwondering of afgrijzen. Terwijl het kleintje  de buitenwereld ervaart door zijn interactie ermee, stimuleert dit ook zijn contact met deze buitenwereld. Het wordt blij als het iets doet wat een ander blij maakt. Zijn wereld is magisch als werkelijkheid en verbeelding in elkaar overlopen. Spelen en fantasie roepen verlangens op om zich uit te drukken, tot expressie van Zelf.

 

De ouders nemen de verantwoordelijkheid voor de zorg van hun kind en het kind wil van natuur gehoorzaam zijn aan hun gezag. Zij zijn het voorbeeld.  De ouder biedt zorg en geborgenheid, stelt grenzen waardoor het kind zich beschermd voelt en zich veilig kan ontwikkelen.

 

Geleidelijk aan leert het zelf verantwoordelijkheid nemen. Dit is niet zomaar het opvolgen van bevelen, maar langzamerhand een stukje Vrijheid ervaren. Vrijheid om in het begin kleine dingen zelf te mogen bepalen, om te twijfelen, kritisch te zijn, ruimte om te ontdekken en creatief te zijn.

Het ontwikkelen van zijn innerlijk weten, of intuïtie gaat van zelf. Het kind weet waar hij blij van wordt en waarvan niet.  Het heeft een rijk ontwikkeld gevoelsleven.

 

'VRIJ ZIJN IS EEN GEESTESTOESTAND - NIET 'VRIJ ZIJN VAN IETS' MAAR HET GEVOEL VAN VRIJ ZIJN, DE VRIJHEID OM ALLES IN TWIJFEL TE TREKKEN EN DAAROM ZO INTENS, ACTIEF EN KRACHTIG, DAT HET ELKE VORM VAN AFHANKELIJKHEID, SLAVERNIJ, NAVOLGING EN AANVAARDING OVERBOORD GOOIT.'

                                                                                                                                                                                                  Krishnamurti

Hebben wij onze 'VRIJ ZIJN' geëxternaliseerd? Buiten ons geplaatst, overgedragen aan autoriteit? 

Verantwoordelijkheid vertaald in het Engels is het woord 'responsibility'. Dit kan onderverdeeld worden in 'response' en 'ability', het vermogen om te reageren dus. Een mens die bewust is van zijn Vrij zijn wil ook reageren en kan reageren op zijn buitenwereld als hij de kans krijgt.

Door onze ervaring in deze aardse wereld leren wij te ageren en 're-ageren', telkens weer! Dat heet 'leren' en 'ontwikkelen'.

 

DOOR INTUÏTIE, DOOR EEN GOED ONTWIKKELD GEVOEL WEET EEN KIND, (WETEN WIJ)  WAAR HET BLIJ VAN WORDT EN WAARVAN NIET. HET NEEMT GRAAG DE REGIE EN VERANTWOORDELIJKHEID VOOR ZIJN LEVEN EN MAAKT KEUZES. OF ZIJN KEUZES MOREEL ZIJN OF NIET ZAL HET KUNNEN AFLEZEN OP DE CONSEQUENTIES VAN DIE KEUZES IN ZIJN LEVEN. 

 

Vanuit onze evolutie hebben we een diepgewortelde verplichting gevoeld tot gehoorzaamheid aan autoriteit. Dit had allerlei redenen van cultureel en sociaal bepaalde gewoontes en regels tot religie, angst, respect en vooral tot bescherming van de soort.

In de dierenwereld bestaat er een natuurlijke rangorde. Dit is essentieel tot overleving.

 In een natuurlijke omgeving krijgt elke dier de gedragsregels mee die essentieel zijn voor hun overleving. Geen enkel hertje zou het wagen buiten de veiligheid van de kudde te gaan onderzoeken. Een jong paardje dat het gezag van de hengst niet respecteert krijgt een harde les!

 

Maar, bij de mens hoort de noodzaak voor gehoorzaamheid aan gezag slechts in de fase van de persoonlijkheidsontwikkeling. Bij het kleine kind dus. Het moet, net als deze puppy's nog leren aan de hand van grenzen en opgelegde gedragsregels. 

 

Een bewuste mens, een individualiteit, een vrije mens is na deze persoonlijkheidsontwikkeling in staat om verantwoordelijkheid te nemen. Kritisch denken vereist vaardigheden inderdaad, die geleerd kunnen worden. We kunnen ons afvragen of kinderen wel geleerd worden om kritisch na te denken? 

 

 

OP COLLECTIEF NIVEAU HEBBEN WE ONZE EIGEN AUTORITEIT INGERUILD VOOR DE AUTORITEIT VAN ANDEREN.

HET GEVOLG IS DAT WIJ DAARMEE OOK INSTEMMEN MET KEUZES EN BESLISSINGEN GENOMEN DOOR ANDEREN, LOS VAN HUN MATE VAN MORELE ONTWIKKELING, ETHIEK, KENNIS EN  WAARHEIDSGEVOEL.

 

MAAR, ER ZIJN MEER FACTOREN DIE BEPALEN TOT WELKE MATE WIJ IN STAAT ZIJN OM NA TE DENKEN.

In het beroemde boek van Aldous Huxley, 'Brave New World',  leven de bewoners een gelukkig bestaan met de hulp van 'Soma', een middel dat hen volgzaam houdt en tevreden. In zijn roman, impliceert Huxley dat een vrij mens uiteindelijk enorm gekweld moet zijn door moeilijke emoties. Als men de keuze krijgt tussen emotionele kwelling en kalmte kiezen velen vooral het laatste.  

 

'SOMA' is dus een geneesmiddel dat gratis uitgegeven wordt aan alle burgers van de GLOBALE WERELD STAAT. In kleine hoeveelheden voelt men zich fijn, in grote doseringen creëert het aangename hallucinaties en een gevoel van tijdloosheid. 

 

John, de hoofdpersoon ziet Soma als een maatregel tot controle. Hij zegt dat het innemen van Soma slaven maakt van de bewoners ....

IN ONZE TIJD IS 'SOMA'  WELLICHT EEN VERZAMELNAAM VAN ALLERLEI STOFFEN EN FACTOREN DIE EEN ROL SPELEN IN HET DOEN VERSLUIEREN VAN ONZE BEWUSTZIJN. DE TOEGEVOEGDE ADDITIEVEN AAN BEWERKT, ENZYMLOOS VOEDSEL, DE FLUORIDE IN TANDPASTA, DE BROMIDE IN BROOD, DE CHLOOR IN ZWEMBADEN, DE BEVUILING VAN ONS LUCHT EN MEDICIJN RESTEN IN DRINKWATER, DE ELEKTRO-SMOG,  ALUMINIUM EN KWIK DERIVATEN ALSOOK ANDER GIF IN VACCINATIES, GLYFOSAAT EN HET DOOD MAKEN VAN ONZE BODEM DOOR PESTICIDEN EN HERBICIDEN, DE HOEVEELHEID MEDICATIE DIE ONS MICROBIOOM BEINVLOEDEN EN DIRECT MICRO-ORGANISMEN DODEN.

 

NIET TE VERGETEN, HET PSYCHISCHE TERRORISME, DE BEWAPENING VAN ANGST EN DE VERDOVENDE INVLOED VAN DE MEDIA OP ZICH.